SPELREGELBULLETIN AUGUSTUS 2016

Hieronder geeft de Werkgroep Spelregels een aantal aandachtspunten inzake de huidige spelregels, bestuursbesluiten en competitie-reglementen.

In afwijking van voorgaande jaren zijn er per 1 juli 2016 geen wijzigingen in de spelregels.

1. AANDACHTSPUNTEN VOOR SPELREGELS

Verbod om de nemer van een SH te hinderen. § 3.9c

Als na het fluitsignaal voor het nemen van de SH de tegenstander van de nemer binnen armlengte en vóór de nemer van de SH staat is hij in overtreding. Wordt de overtreding gemaakt door een verdediger, dan wordt deze bestraft met een VW. Wordt de overtreding gemaakt door een aanvaller, dan wordt deze bestraft met weer een SH.
Toelichting: Volgens § 3.9c van de spelregels is het al jaren verboden om de nemer van een SH te hinderen. Per 1 juli 2015 is aan dit verbod een norm – de armlengte - toegevoegd op grond waarvan het gemakkelijker meetbaar is wanneer er wordt gehinderd en dus het verbod wordt overtreden.. Indien na het fluitsignaal voor het nemen van de SH de tegenstander van de nemer binnen armlengte vóór de nemer van de SH staat is hij in overtreding. Het maakt niet uit of hij wel (actief hinderen) of geen (passief hinderen) armen of het lichaam beweegt; zodra hij binnen armlengte staat is het een overtreding. Het gaat hierbij om de armlengte van de speler die hindert. Wordt de overtreding gemaakt door een aanvaller, dan wordt deze bestraft met een SH voor de verdedigende ploeg. Maar opgelet: is het de verdediger die de overtreding maakt, dan is het geen SH, maar een VW voor de aanvallende ploeg. Voor alle duidelijkheid: het gaat om de hinderende speler, die vóór de nemer van de SH staat. Dat staat in de toelichting op § 3.9c. Een speler, die achter de nemer van de SH staat, mag wél binnen armlengte staan. Zodra echter de SH-nemer zich omdraait is de tegenstander dan wel weer binnen de armlengte-afstand en is er dus alsnog sprake van een overtreding. De kernregel blijft dus: ‘niet hinderen bij de SH’.

Gevolg van een zware overtreding door een verdediger. § 3.10a

Uitgangspunt is dat een zware overtreding altijd een VW tot gevolg heeft; de tekst van § 3.10a is duidelijk: “een vrije worp wordt toegekend”, een verplichting dus. Het komt echter vaak voor dat scheidsrechters toch door laten spelen vanwege de voordeelregel. Dat is onjuist.
Toelichting: Natuurlijk is er § 2.3b van de spelregels: de voordeelregel. Maar dan moet er echt sprake van voordeel zijn en dat is zelden het geval. Bij een zware overtreding kan alleen de voordeelregel worden toegepast als het fluiten voor een VW een nadeliger situatie voor de aanvaller oplevert. De inschatting daarvan is nogal afhankelijk van het niveau van de betrokken spelers. Daarnaast streeft de arbiter natuurlijk ook naar duidelijkheid en gelijkmatigheid in zijn beslissingen. Er moet dus een heel goede reden zijn om de voordeelregel toch toe te passen. De conclusie is dan ook dat na elke zware overtreding, die reglementair als sanctie een VW kent, ook bijna altijd een VW moet volgen. Overigens heeft het toekennen van een VW nog twee voordelen: er kan preventie van uit gaan en de scheidsrechter kan gaan ‘tellen’ voor het toekennen van een SW wegens herhaalde overtreding of een formele waarschuwing geven.

Mag je een voet verplaatsen bij het nemen van een SH, VW of SW?

Dat is toegestaan. Wel loopt de aanvaller het risico dat de verdediging inloopt zodra de nemer van de vrije worp een duidelijk zichtbare beweging met de bal, een arm of een been maakt.

Kun je bij een herhaalde overtreding van een verdediger een SW toekennen?

Volgens § 3.11a, sub B kan de scheidsrechter een strafworp toekennen bij herhaaldelijk gepleegde lichte of zware overtredingen door dezelfde verdediger, waardoor de aanvaller wordt belemmerd scoringskansen te verwerven.
Toelichting: Volgens § 3.11a, sub B kan de scheidsrechter een SW toekennen bij herhaaldelijk tegen een aanvaller gepleegde overtredingen. Let op: criterium is niet dat het om dezelfde of min of meer vergelijkbare overtreding gaat; de overtredingen behoeven niet dezelfde te zijn; het moet uiteraard wél om dezelfde verdediger gaan. Je kunt dus een SW ‘wegens herhaalde overtreding’ toekennen als een verdediger eerst vasthoudt en de volgende keer een tegenstander de bal uit de handen slaat. De spelregels maken daarbij geen onderscheid tussen lichte en zware overtredingen. Het is dus mogelijk een SW ook toe te kennen nadat bij herhaling een lichte overtreding is gemaakt. Voorbeelden: 1 bij herhaling de bal gevallen bemachtigen, § 3.6c; 2 bij herhaling ophouden van het spel, § 3.6g; 3 bij herhaling alleen spelen, § 3.6e. Een combinatie van verschillende lichte overtredingen kan, gelet op het bovenstaande, dus ook tot een SW leiden. Maar ook bij herhaalde lichte overtredingen geldt als voorwaarde dat de scheidsrechter constateert dat door de overtreding de aanvaller wordt belemmerd scoringskansen te verwerven. Als een SW is toegekend wegens “herhaalde overtreding” en een verdediger maakt weer een overtreding, dan is het weer een SW. Opnieuw gaan tellen is dus niet aan de orde.

Scheidsrechtersgebaren

De officiële scheidsrechtersgebaren zijn er niet voor niets en dienen gebruikt te worden om beslissingen van de scheidsrechter te verduidelijken Van belang is dat scheidsrechter de gebaren na zijn fluitsignaal duidelijk en op de juiste volgorde doet:
1. hij geeft eerst de sanctie aan: een SH, een VW of een SW

2. vervolgens geeft hij met het officiële gebaar aan welke spelregel is overtreden 3. als laatste geeft hij (indien noodzakelijk) aan wie de overtreding heeft gemaakt.

‘Partij’ of ‘vang’ roepen door een aanvaller

Als een aanvaller zoiets roept zullen de verdedigers hun taak opgeven en komen aanvallers vrij te staan. Dat kan leiden tot een doelpunt en dat is onrechtvaardig. Het is echter formeel geen overtreding en valt in de categorie ‘onbillijke bevoordeling’. Als de scheidsrechter ziet dat verdedigers na deze misleiding hun verdedigende taak gaan opgeven fluit hij af, geeft zo nodig bij herhaling geel en laat het spel hervatten met de situatie zoals die bij het fluitsignaal bestond. Heeft de aanvaller op het moment van fluiten de bal, dan mag die aanvaller de bal dus in het spel brengen als de arbiter weer fluit om te hervatten.